Καταρχας καλη χρονια...Ευχομαι το νεο ετος να εκπληρωσετε ολα τα ονειρα και τους στοχους σας...

......αλλη μια χρονια γιορτασα την αλλαγη του χρονου με τον αδερφο μου-Γιατι?''Δεν γινεται να χασω το συνεδριο αγαπες μου'',ηταν η απαντηση της μαμακας.. ''Μα να αφησω τη δουλεια στη μεση?Ειμαι σιγουρος πως θα τα περασετε καλα οι δυο σας..Παρτε και απο 100 ευρω ο καθενας να βγειτε για ποτο με τους φιλους σας!'',ειπε και ο μπαμπακας..Μια ζωη καλυπτουν την απουσια τους με χρηματα।Μια ζωη οι δουλειες τους μπαινουν πανω απο εμας.Αν και δεν μου αρεσει να συζηταω με την μανα μου για τα προσωπικα μου-δεν εχει υπαρξει ποτε αυτη η στιγμη-θα ηθελα μια φορα να συζητησω μαζι της...Αλλα δεν υπαρχει χρονος..Ποτε δεν υπαρχει χρονος.Οταν τυχαια ακουσε σε μια συζητηση που ειχα με τον αδερφο μου οτι το εχω κανει, τα επαιξε..''Γιατι δεν μου το ειχες πει?'',ηταν η ερωτηση της. Ποτε να στο πω ρε μανα?Ποτε εχεις χρονο για να σου μιλησουμε?Ποτε καθησες να συζητησεις με την κορη σου για αυτα?Ποτε θελησες να μαθεις τι συμβαινει στην προσωπικη μου ζωη και δεν στο ειπα?ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΗΚΕΣ ΠΟΤΕ ΣΟΥ!!!!!!!! Ευχαριστουμε και εγω και ο αδερφουλης μου που εχουμε την ανεση να κυκλοφορουμε με τα ακριβοτερα ρουχα,ευχαριστουμε που εχουμε τις δικες μας καρτες,ευχαριστουμε που εχουμε τα περιθωρια να εχουμε λογαριασμους 300 και 400 ευρω στα κινητα μας,ευχαριστουμε που εχουμε τη δυνατοτητα να βγαινουμε και να κερναμε τις παρεες μας,ευχαριστουμε που μπορουμε να εχουμε κινητα τελευταιας τεχνολογιας,playstation 3,i-pod,laptop,home cinema στο δωματιο μας,ευχαριστουμε που μπορουμε να αγοραζουμε κυριολεκτικα οτι θελουμε..Αλλα πανω απ' ολα θελω να ξερετε πως βαθια μεσα μου ανακαλυψα πως ειναι περιττο να εχει κανεις γονεις χωρις να μπρει να βρισκεται μαζι τους..Και ετσι αισθανομαι και για εσας..Ευχομαι με τα χρηματα σας να μην μας ''χαλασετε'',ουτε εμενα ουτε τον Αλεξανδρο.Ευχαριστω και παλι..Τι να κανω?ΝΙΩΘΩ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΩ ΓΟΝΕΙΣ...

P.S.Οχι,δεν ειμαι ενα κακομαθημενο πλουσιοπαιδο που ηθελα να επιδειξω το γεγονος πως οι γονεις μου εχουν χρηματα .Ηλπιζα πως ισως καποιος θα μπορεσει να με καταλαβει..

Υπαρχουν στιγμες που θελω κατι,αλλα δεν ξερω τι...Υπαρχουν στιγμες που φοβαμαι,αλλα δεν ξερω γιατι...Υπαρχουν στιγμες που χαιρομαι ή λυπαμαι,και παλι δεν ξερω γιατι...Γιατι αραγε να υπαρχουν αυτες οι στιγμες?


Υ.Γ. Παντως,το μονο που ξερω αυτες τις στιγμες,ειναι οτι θελω να μενω μονη...

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ...

Τελικα κανεις δεν ειναι οπως δειχνει...Και οταν λεω κανεις,το εννοω.Μπορει να ξερεις καποιον για 5-6 χρονια και λες οτι τον γνωριζεις καλα..Και ομως οποιος πιστευει οτι μπορει να ψυχολογησει ενα ατομο σε τοσο-σχετικα μικρο- χρονικο διαστημα,απαταται οικτρα.Γιατι πολυ απλα,μεχρι να πεθανεις, μαθαινεις.Ποσες φορες σου εχει τυχει(γιατι σε ολους εχει τυχει ή θα τυχει)να θεωρεις οτι ξερεις καποιον καλυτερα και απο τον εαυτο σου,και στο τελος να ανακαλυπτεις οτι ολα ηταν ενα ψεμα?Αναρωτιεμαι γιατι να θελει καποιος να φτιαξει μια αλλη εικονα του εαυτου του και να την πασαρει στους αλλους...Τι πετυχαινει με αυτο?Απο προσωπικη εμπειρια θα φερω ενα παραδειγμα:γιατι να υποκρινεται καποιος επι 4 χρονια οτι παιρνει ναρκωτικα,ενω στην ουσια δεν εχει βαλει στο στομα του ουτε τσιγαρο?Τι ειναι αυτο που τον ωθει εκει?Απαντηση (ελπιζω να ειναι ειλικρινης η απαντηση που εδωσε το συγκεκριμενο ατομο σημερα..)ηταν:''Kερδιζω την προσοχη σας ετσι.Αν δεν ειχα πει κατι τετοιο,θα σας ημουν ασημαντος...'' Κατσε ρε φιλε...Πως γινεται να πιστευεις εσυ και καποιοι αλλοι οτι ετσι κερδιζετε φιλους?Ποσο μαλλον 'αληθινους' φιλους?Εγω προσωπικα πιστευω οτι το να φτιαχνεις αλλη εικονα του εαυτου σου,σημαινει οτι πρωτος εσυ ο ιδιος εχει προβλημα με τον εαυτο σου,οχι οι αλλοι...

H σημερινη μερα ηταν η μεγαλυτερη νικη της ζωης μου..Οπως εχω αναφερει παλι,ζω στην επαρχια και μου εχει βγει το ονομα...Πολλοι μου ειπαν να υπομεινω-και κερδισα!Βγηκα το απογευματακι για την καθιερωμενη βολτα για καφε,μαζι με την παρεα μου...Επειδη θελαμε να σπασουμε τη ρουτινα,πηγαμε σε μια καφετερια που συχναζουν ατομα ηλικιας 35 και πανω.Στο διπλανο τραπεζι καθονταν οι ''θειτσες'' που εχουν διαδωσει ΤΙΣ φημες για μας... 'Η τωρα ή ποτε,σκεφτηκαμε ολοι. Εντωμεταξυ,οι παλιο-σκροφες,αρχισαν την συζητηση για μας,μαλλον επιτηδες.. Ο μεγαλυτερος της παρεας τσατιστηκε με αυτα που ακουγε και πηγε προς το μερος τους. Εκεινες σαστησαν μολις τον ειδαν. Μετα απο λιγο σηκωθηκαμε και οι υπολοιποι και πηγαμε διπλα του. Μετα απο μια τριωρη συζητηση, τις πεισαμε οτι ΔΕΝ ειμαστε τοσο κολοπαιδα οσο νομιζουν...Και το καλυτερο??!! Πηγαν με τη σειρα στο σπιτι του καθενος απο τα παιδια και ζητησαν συγνωμη απο τους γονεις μας.. Και απο οτι μας ειπαν,υπηρχαν αλλοι λογοι που τις εκαναν να μας μισουν.Ο ενας λογος ηταν οτι ο Β. τα ειχε καποτε με την κορη της αρχι-κατινας και την σουταρε γιατι ανακαλυψε αλλα... Και ο δευτερος,επειδη ο αδερφος μου ειχε βρισει καποτε μια απο αυτες...Αλλα δεν υπαρχει περιπτωση να μην ξαναπουν κατι για μας.. Τωρα ομως δεν μας καιγεται καρφι,γιατι εχουμε τους γονεις μας με το μερος μας.Πως ομως να τις εκδικιθουμε για το τοσο κακο που μας εκαναν?

Αυτο το ερωτημα με βασανιζει εδω και παρα πολυ καιρο,και σημερα ξαναβγηκε στη επιφανεια...Μπαινω κατευθειαν στο θεμα γιατι δεν μου πολυαρεσουν οι προλογοι. 5η ωρα,ειχαμε Αρχαια και μαζι με τον κολλητο μου συζητουσαμε για τα πιθανα μερη για graffiti-γραπτα για να μην ενοχλουμε κιολας... Και στο ξεκαρφωτο,με ρωταει για το πως πανε τα πραγματα με τον πρωην μου. Αποφασισα να μην του απαντησω,με προφασισμο το οτι η φιλολογος μας αγριοκοιτουσε. Εβγαλα το προχειρο μου και αρχισα να γραφω τι ενιωθα και τα σχετικα. Ξερω,δεν ηταν και η καταλληλη ωρα για τετοια,αλλα... Και η λατρεμενη μου καθηγητρια (καθαρη ειρωνια,ε...?), ερχεται και αρπαζει το τετραδιο.Τη γαμισα τωρα,ηταν η μονη σκεψη μου. ''Για να δουμε τι λεει...Δεν ηξερα πως θα γινεις και συγγραφεας...''. Πηρε μια βαθια ανασα και αρχισε να το διαβαζει μπροστα σε ολη την ταξη. Το θεμα πηγε στον λυκειαρχη.Αλλα το θεμα δεν πηρε συνεχεια... Με ποιο δικαιωμα ομως μου το εκανε αυτο? Δεν με ενδιεφερε το οτι ακουσαν τα παιδια αυτα που εγραφα,αλλα το οτι το πηρε ετσι αυθαιρετα... Με ποιο δικαιωμα.....................................